1. Juni 2012
Bart de Vries
Hoe voorspelbaar zijn architectuurstijlen voor de uiteindelijke sociaal-maatschappelijke compositie van een nieuwe woonwijk? Heel erg, volgens promotieonderzoek uit 2009. Bewoners zien hun (gewenste) identiteit bevestigd door de wijk waarin zij wonen. Soms kan date een stad met een negatief imago helpen. Ze bedenken een nieuwe themawijk die aansluit bij de (gewenste) identiteit van een middenklasse et upward mobility-wensen.
[…] De aanpak van Wissing voor Dierdonk vond daarna bede navolging. Het volgende project bij Helmond waarvoor het bureau werd gevraagd was Brandevoort. Wissing werkte daaraan samen met Rob Krier, de alom bekende voorstander van het oxymoron ‘organisch gegroeide’ nieuwbouwwijken. Op het voormalige landbouwgebied van 500 hectare waar in 1996 een begin werd gemaakt met de ontwikkeling van Brandevoort wonen nu ruim 18.000 huishoudens in 16.000 woningen en appartementen. Inmiddels heeft Brandevoort in zoveel tijdschriften en kranten aandacht gekregen,dat het lijkt alsof het daarmee tot maatstaf voor succesvolle uitbreidingswijken is bestempeld. Een bezoekje aan de website van Krier & Kohl versterkt die indruk, want de meeste stedenbouwkundige projecten van het Berlijnse bureau bevinden zich in Nederland. Batavia Haven (Lelystad), De Parade (Bergen op Zoom), Noorderhof (Amsterdam) en De Resident (Den Haag) – de evocatieve namen maken de verwachting omtrent de referenties van deze projecten geheel waar. […]
Bart de Vries: Gevecht om klassenverschil, Baksteen Nr. 62, Juni 2012, p.14/15.
read full article: Tijdschrift Baksteen